Bu eser, Kur´an´ın bütünlüğü olgusunu ele alıyor. Kur´an metnini oluşturan kelime, tertip ve cümlelerin birbiriyle bağlantılarını inceliyor.
Araştırıcıyı bütüncü yaklaşımdan uzak tutan psikolojik durumları ve metod farklarını tespite çalışıyor. Kur´an´ı bütüncü yaklaşımla anlamak için uzlaşmanın yollarını arıyor.
Kur´an´ı anlamada, onun bir bütün oluşunu gözardı etmenin yanlışlığını sergiliyor.
Ön yargılı yaklaşımların Kur´an´ı anlamayı güçleştirdiğini örneklerle açıklıyor.
Kur´an´ı anlamada metod birliğinin gerekliliğini savunuyor.
İnsanla Kur´an arasındaki sun´i engellerin kalkması için teklif getiriyor.
Kur´an´ın metin bütünlüğünün metin-insan bütünlüğünden ayrı düşünülemeyeceğini ortaya koyuyor.
(Arka Kapak).