Kitaplardan başka bir yerde nefes alıp veremediğimiz zamanlar vardır, pencerelerin de bizi
açamadığı. Gökle yer arasındaki mesafe o kadar daralmıştır ki çok geçmeden yaşadığımız
dünyaya ait olmadığımız duygusu his olmaktan çıkıp yeryüzünün bütün koridorlarını çınlatan bir
çığlığa dönüşür: "Ben buraya ait değilim!" Dünyanın görünmez parmaklıklarla çevrildiğini fark
ettiğimiz, dudaklarımızın aczini kabul edip kelimelerinden vazgeçtiği anlar... İşte o büyük
suskunlukta ...