Kötü görünüyordu. Seneler öncesindeki o dinç, o güzel yüz çökmüş, donuk bir hâl almıştı.
Yatağının karşısındaki sandalyeye oturdum. Başımı kaldırıp bir müddet seyrettim onu. Sonunda
yüzünü çevirip baktı. Konuyu açmasını istemediğim halde, yedi yıl öncesine gidip yıllardır
duyduğu pişmanlıktan bahsetmeye kalktı. Onu durdurdum. Mutlu bir hayatım olduğunu söyleyip
şifa dileyerek ayrıldım yanından.
Yalan söylemiyordum. Aradan yedi kış geçmişti. Beni aldandığım hilelerden çek ...